Weeeeek 4!!
Door: Esmee Wirtz
Blijf op de hoogte en volg Esmee
21 Januari 2016 | Spanje, Isla de Gran Canaria
Week 4, alweer een maand op dit prachtige eiland.
Ik zit hier alweer een maand en dat merk ik aan vrijwel alles. Het begint gewoon te wennen. De werkzaamheden worden steeds leuker, maar tegelijkertijd ook standaard. Het nieuwe is ervan af en daar baal ik wel een beetje van. Elke dag gaat de tijd ietsjes langzamer met het werken. Dat komt denk ik ook wel omdat de vakanties nu voorbij zijn, waardoor we het bij de Thalasso niet zo heel erg druk hebben,=.
Deze week heb ik de hele week er naar toegeleefd dat mijn ouders kwamen, ik heb zelfs mijn vrije dag opgegeven om volgende week een dag extra vrij te hebben. Het is absoluut niet dat ik ze mis, maar het is toch wel heel spannend en leuk dat ze langs komen! De hele week door heb ik al plannetjes gemaakt om te gaan doen, een marktje bezoeken, een dolfijnen tour doen, zwemmen met dolfijnen, naar palmitospark en ga zo maar door. Helaas hebben we maar 3 dagen dat ik bij ze kan zijn dus moeten we wel gaan uitzoeken wat het leukste is.
Zo slim als ze waren hebben ze een hotel geboekt aan de andere kant van het eiland, even op en neer in de avond uren zit er dus helaas niet in. Des al niet te min ben ik maandag dinsdag en woensdag wel vrij, tegen de tijd dat ik weer weg ga ben ik ze dus al weer zat! Ha-ha.
Ook ben ik met 3 meiden naar Maspalomas geweest, een strand wat er bekend om staat dat het één van de mooiste stranden is van Gran Canaria. Niks daarvan was gelogen want het was prachtig. Echt waar. Toen we uit de taxi stapte leek het al of we bij een of andere Hollywood set waren uitgestapt en midden in de film belande. Het zag er allemaal zo mooi en duur uit, en dan heb ik het alleen nog maar over het gras en de stenen. Eerst hebben we wat gegeten, ik had genoegen met een ijsje omdat ik nog een aardige kater had van de avond ervoor. Samen met Myrthe en Zek zijn we namelijk wezen stappen. Eerst hadden we beloofd echt niet later dan 2 uur te blijven, maar 2 uur werd zo ineens weer kwart voor 4. Aan die afspraken moeten we echt eens gaan werken!
Maar terug naar Maspalomas, we aten dus een ijsje en zette onze koers voort naar het strand, eerst hebben we 5 minuten staan loeren naar de surfboys, want er waren best hoge golven. Het was ook echt gaaf om te zien, zo goed dat ze dat konden. Uiteindelijk hebben we een plaatsje gevonden om te liggen en kwam mijn onrust alweer opspelen, wat dat betreft lijk ik echt op mijn vader. Ik kan ook geen minuut stil liggen. Dus werd het tijd een duik te nemen in de zee. Het water was niet echt warm, maar ook zeker niet koud. Ik ben gewoon een beetje verwend. Wel dook ik er maar direct in, want dan wen je het snelste. Duikend in de golven en badderend op mijn rug voelde ik me net weer een kind van 12 jaar. Wat mis ik het soms toch om gewoon lekker kind te kunnen zijn. Misschien is dat ook wel de reden waarom ik vaak zo leuk met kinderen bezig kan zijn, gewoon omdat er diep in mij ook nog een kind verschuilt zit! Haha
Dan heb ik ook nog op dit prachtige eiland een heerlijke kokosnoot gegeten. Het is net een bounty, maar dan wat gezonder. Kamer nummer 14, onze lieftallige buurtjes Kim en Zek dus hadden de prachtige kokosnoot en zaag. Na een snee te hebben gezaagd, het zap er hebben laten uitlekken hebben ze hem hard op de grond laten vallen, waardoor hij in stukjes brak en hij opgepeuzeld kon worden. Zek en ik vonden hem beide heerlijk, maar Kim ging toch liever voor de chocolade die er omheen zou horen te zitten! Haha
Deze week was ik trouwens ook voor 5 minuten manager van de Thalasso, zo ben je maar een stagaire ( niks dus ) en zo ben je manager ( alles dus ). Het kwam namelijk zo, de gekke spanjaarden hier voelen zichzelf erg belangrijk, en vinden het ook erg belangrijk dat elke gast weet dat hun manager zijn. Elke dinsdag word er dus een toost op ze gehouden met een loterij. Ik mocht om 12 uur dus eerst op pad met loodjes. Die loodsjes moest ik aan die arme slapende mensen bij het zwembad geven, volgens mij was ik die dag het meest gehate persoon op stipt nummer 1. Want tjah, ik zou ook niet blij worden van een meisje die me eerst uit mijn slaap haalt, vervolgens in mijn kostbare zon gaat staan en me dan nog een loterij kaartje aan wilt smeren ook. Het scheelt dat het mee doen gratis was, want anders was ik serieus bekogeld met rotte tomaten en eieren denk ik.
Toen ik dacht dat mijn klus geklaard was en ik de prijs en andere lootjes aan de manager van het hotel gaf wou ik al snel de benen nemen. Tot die zei dat ik straks moest mee proosten. Ik dacht echt dat die een grapje maakte en ik stond er schaapachtig bij te lachen, dit meende die toch niet echt serieus? Toen iemand aan mijn kleren begon te plukken, mijn haren recht deed en mij een bekertje met ontzettend zoet spul in de handen drukte begon ik hem toch wel een beetje te knijpen, geen grapjes voor deze manager dus. Toen iemand in het Spaans manager, Thalasso en Esmee opriep werd ik naar voren geduwd en deed ik maar hoe iedereen deed, lachen, zwaaien en doorlopen. Ik had een kop als tomaten zo rood. Toen we de proost deden, elkaar lachend aankeken terwijl we elkaar allemaal niet mochten, en de prijs hebben gegeven aan de gelukkige winnaar wist ik niet hoe snel ik weg moest gaan. Echt het toppunt van schaamte dus…
Gelukkig won wel de man die ik stiekem 2 lootjes gaf, omdat ik A. Toch van de loten af moest, en B. hij wel een schattig mannetje was. Het was hem dus van harte gegund.
En ook ben ik bezig gegaan met de opdrachten, want ook zonder wifi is dat wel te doen! Ik dacht dat kerntaak 1 weinig opdrachten had, en in vergelijking met kerntaak 2 is dat ook wel zo, maar alsnog is het veel en mag ik dus best wel een versnelling hoger gaan werken, wat school betreft. Maar het is altijd zo fijn om dinge voor je uit te schuiven aangezien er zoveel leukere dingen te doen zijn…!
Verder is deze week vrij weinig gebeurt, ik was niet zo heel erg fit dus ik lag vaak al op tijd in bed. Ik denk dat de avonden stappen, het weinige slapen en het smerige eten zo toch wel zijn tol aan het ijzen is. Redenen te meer om zin te hebben in het bezoek van mijn ouders, want daar weet ik in iedergeval dat wat ik ook te eten krijg, het lekker is. Mijn moeder kan namelijk niet vies koken, ook daar ben ik hier achter gekomen…
Deze week ben ik trouwens ook nog niet echt toe gekomen aan mijn bucketlist, maar daar hoop ik volgende week verandering in te kunnen gooien omdat ik weer geld heb. En geld moet rollen he! :p
Terug lezend naar mijn eigen verhalen merk ik trouwens wel dat ik steeds een volle week heb en daarna een week waar ik bijna niks doe, dan weer een volle dan weer een saaie. Dus ik ga vanaf nu ook echt mijn best doen om van elke week te genieten, elke week gekke dingen te gaan doen en elke week weer een nieuwe les leer.
Want ondanks dat dit de stage van mijn leven moet worden, iets om te vertellen later aan mijn kinderen en kleinkinderen, er moet hier toch ook geleerd worden.
Maar toch, één wijze nieuwe les: Iedere dag is het weer een nieuw feestje!
Ik zit hier alweer een maand en dat merk ik aan vrijwel alles. Het begint gewoon te wennen. De werkzaamheden worden steeds leuker, maar tegelijkertijd ook standaard. Het nieuwe is ervan af en daar baal ik wel een beetje van. Elke dag gaat de tijd ietsjes langzamer met het werken. Dat komt denk ik ook wel omdat de vakanties nu voorbij zijn, waardoor we het bij de Thalasso niet zo heel erg druk hebben,=.
Deze week heb ik de hele week er naar toegeleefd dat mijn ouders kwamen, ik heb zelfs mijn vrije dag opgegeven om volgende week een dag extra vrij te hebben. Het is absoluut niet dat ik ze mis, maar het is toch wel heel spannend en leuk dat ze langs komen! De hele week door heb ik al plannetjes gemaakt om te gaan doen, een marktje bezoeken, een dolfijnen tour doen, zwemmen met dolfijnen, naar palmitospark en ga zo maar door. Helaas hebben we maar 3 dagen dat ik bij ze kan zijn dus moeten we wel gaan uitzoeken wat het leukste is.
Zo slim als ze waren hebben ze een hotel geboekt aan de andere kant van het eiland, even op en neer in de avond uren zit er dus helaas niet in. Des al niet te min ben ik maandag dinsdag en woensdag wel vrij, tegen de tijd dat ik weer weg ga ben ik ze dus al weer zat! Ha-ha.
Ook ben ik met 3 meiden naar Maspalomas geweest, een strand wat er bekend om staat dat het één van de mooiste stranden is van Gran Canaria. Niks daarvan was gelogen want het was prachtig. Echt waar. Toen we uit de taxi stapte leek het al of we bij een of andere Hollywood set waren uitgestapt en midden in de film belande. Het zag er allemaal zo mooi en duur uit, en dan heb ik het alleen nog maar over het gras en de stenen. Eerst hebben we wat gegeten, ik had genoegen met een ijsje omdat ik nog een aardige kater had van de avond ervoor. Samen met Myrthe en Zek zijn we namelijk wezen stappen. Eerst hadden we beloofd echt niet later dan 2 uur te blijven, maar 2 uur werd zo ineens weer kwart voor 4. Aan die afspraken moeten we echt eens gaan werken!
Maar terug naar Maspalomas, we aten dus een ijsje en zette onze koers voort naar het strand, eerst hebben we 5 minuten staan loeren naar de surfboys, want er waren best hoge golven. Het was ook echt gaaf om te zien, zo goed dat ze dat konden. Uiteindelijk hebben we een plaatsje gevonden om te liggen en kwam mijn onrust alweer opspelen, wat dat betreft lijk ik echt op mijn vader. Ik kan ook geen minuut stil liggen. Dus werd het tijd een duik te nemen in de zee. Het water was niet echt warm, maar ook zeker niet koud. Ik ben gewoon een beetje verwend. Wel dook ik er maar direct in, want dan wen je het snelste. Duikend in de golven en badderend op mijn rug voelde ik me net weer een kind van 12 jaar. Wat mis ik het soms toch om gewoon lekker kind te kunnen zijn. Misschien is dat ook wel de reden waarom ik vaak zo leuk met kinderen bezig kan zijn, gewoon omdat er diep in mij ook nog een kind verschuilt zit! Haha
Dan heb ik ook nog op dit prachtige eiland een heerlijke kokosnoot gegeten. Het is net een bounty, maar dan wat gezonder. Kamer nummer 14, onze lieftallige buurtjes Kim en Zek dus hadden de prachtige kokosnoot en zaag. Na een snee te hebben gezaagd, het zap er hebben laten uitlekken hebben ze hem hard op de grond laten vallen, waardoor hij in stukjes brak en hij opgepeuzeld kon worden. Zek en ik vonden hem beide heerlijk, maar Kim ging toch liever voor de chocolade die er omheen zou horen te zitten! Haha
Deze week was ik trouwens ook voor 5 minuten manager van de Thalasso, zo ben je maar een stagaire ( niks dus ) en zo ben je manager ( alles dus ). Het kwam namelijk zo, de gekke spanjaarden hier voelen zichzelf erg belangrijk, en vinden het ook erg belangrijk dat elke gast weet dat hun manager zijn. Elke dinsdag word er dus een toost op ze gehouden met een loterij. Ik mocht om 12 uur dus eerst op pad met loodjes. Die loodsjes moest ik aan die arme slapende mensen bij het zwembad geven, volgens mij was ik die dag het meest gehate persoon op stipt nummer 1. Want tjah, ik zou ook niet blij worden van een meisje die me eerst uit mijn slaap haalt, vervolgens in mijn kostbare zon gaat staan en me dan nog een loterij kaartje aan wilt smeren ook. Het scheelt dat het mee doen gratis was, want anders was ik serieus bekogeld met rotte tomaten en eieren denk ik.
Toen ik dacht dat mijn klus geklaard was en ik de prijs en andere lootjes aan de manager van het hotel gaf wou ik al snel de benen nemen. Tot die zei dat ik straks moest mee proosten. Ik dacht echt dat die een grapje maakte en ik stond er schaapachtig bij te lachen, dit meende die toch niet echt serieus? Toen iemand aan mijn kleren begon te plukken, mijn haren recht deed en mij een bekertje met ontzettend zoet spul in de handen drukte begon ik hem toch wel een beetje te knijpen, geen grapjes voor deze manager dus. Toen iemand in het Spaans manager, Thalasso en Esmee opriep werd ik naar voren geduwd en deed ik maar hoe iedereen deed, lachen, zwaaien en doorlopen. Ik had een kop als tomaten zo rood. Toen we de proost deden, elkaar lachend aankeken terwijl we elkaar allemaal niet mochten, en de prijs hebben gegeven aan de gelukkige winnaar wist ik niet hoe snel ik weg moest gaan. Echt het toppunt van schaamte dus…
Gelukkig won wel de man die ik stiekem 2 lootjes gaf, omdat ik A. Toch van de loten af moest, en B. hij wel een schattig mannetje was. Het was hem dus van harte gegund.
En ook ben ik bezig gegaan met de opdrachten, want ook zonder wifi is dat wel te doen! Ik dacht dat kerntaak 1 weinig opdrachten had, en in vergelijking met kerntaak 2 is dat ook wel zo, maar alsnog is het veel en mag ik dus best wel een versnelling hoger gaan werken, wat school betreft. Maar het is altijd zo fijn om dinge voor je uit te schuiven aangezien er zoveel leukere dingen te doen zijn…!
Verder is deze week vrij weinig gebeurt, ik was niet zo heel erg fit dus ik lag vaak al op tijd in bed. Ik denk dat de avonden stappen, het weinige slapen en het smerige eten zo toch wel zijn tol aan het ijzen is. Redenen te meer om zin te hebben in het bezoek van mijn ouders, want daar weet ik in iedergeval dat wat ik ook te eten krijg, het lekker is. Mijn moeder kan namelijk niet vies koken, ook daar ben ik hier achter gekomen…
Deze week ben ik trouwens ook nog niet echt toe gekomen aan mijn bucketlist, maar daar hoop ik volgende week verandering in te kunnen gooien omdat ik weer geld heb. En geld moet rollen he! :p
Terug lezend naar mijn eigen verhalen merk ik trouwens wel dat ik steeds een volle week heb en daarna een week waar ik bijna niks doe, dan weer een volle dan weer een saaie. Dus ik ga vanaf nu ook echt mijn best doen om van elke week te genieten, elke week gekke dingen te gaan doen en elke week weer een nieuwe les leer.
Want ondanks dat dit de stage van mijn leven moet worden, iets om te vertellen later aan mijn kinderen en kleinkinderen, er moet hier toch ook geleerd worden.
Maar toch, één wijze nieuwe les: Iedere dag is het weer een nieuw feestje!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
